Ervaringen van pleegouder Angelique - blog 4

Blog 4 - Er is een match gevonden

Angelique woont samen met haar man en drie kinderen en is werkzaam als directeur. Ze is deeltijdpleegouder bij Enver: één keer in de twee weken zorgen Angelique en haar man in het weekend voor een pleegkind. In een reeks blogs schrijft Angelique wekelijks over haar ervaringen met pleegzorg.  

Het is inmiddels een paar maanden later. We checken bij Enver: staan we nog op de radar? Jazeker, wordt bevestigd. Gelukkig maar! 

Voor werk ben ik in het buitenland. Tijdens een ochtendwandeling langs de haven van Lissabon –even een momentje voor mezelf- word ik gebeld door mijn man. Er is een match met een pleegkind! Het voelt even heel onwerkelijk. Ik krijg in sneltreinvaart een beetje informatie door over het pleegkindje en haar gezin. Pfff… Ik hang op, en merk dat ik wat verhit ben. Het wordt nu een soort van echt. 

Eenmaal terug in Nederland hebben mijn man en ik een gesprek met Enver en de gezinsvoogd van dit gezin. Een gezinsvoogd is er om in de gaten te houden of het goed gaat met een kind, als er problemen rondom opvoeding en verzorging zijn in een gezin. Tijdens het gesprek wist ik nog helemaal niks over de hoeveelheid aan hulporganisaties die betrokken zijn bij pleegzorg (daarover later meer). Wat nu telt: er is een match. Een jong meisje heeft een weekendpleeggezin nodig voor één keer in de twee weken. Ik schrijf tijdens het gesprek mee om alle informatie goed op me in te laten werken. De boodschap naar ons is: haar moeder heeft in het weekend ondersteuning nodig, zodat ze doordeweeks haar moederrol kan oppakken en er voor haar kinderen kan zijn. 

Wat volgt, is een kennismaking met de vader en moeder van het meisje. Het is 10 uur. We bellen aan, en het duurt even voor er open wordt gedaan. Ik ben benieuwd wie het gezicht achter de deur is. De deur gaat open en moeder nodigt ons uit om binnen te komen. Ze maakt lekkere koffie en thee voor ons. Deze ouders ontmoeten, helpt ons om een beeld te vormen van de situatie. We maken kennis en tasten aan beide kanten af. Hun dochter is ondertussen op school. Zonder ons pleegkind live te hebben ontmoet, heb ik meteen een positief gevoel. Het moet vast een enorm veerkrachtig kind zijn. 

Tijdens de ontmoeting met de ouders van ons pleegkind herinner ik me de uitspraak van een ervaren pleegouder tijdens onze pleegzorgtraining van Enver: “Het staat buiten kijf dat je een kindje graag wilt helpen. Maar sta je open om jezelf te ontwikkelen?”. Dit krijgt voor mij nu meer betekenis. Het is echt cruciaal als pleegouder dat je verder kijkt dan je eigen ideeën en inzichten.

Ik beeld me de situatie van pleegkinderen in. Je bent nog jong en wordt uit je vertrouwde omgeving gehaald, om te wonen in een onbekend gezin. Weg van je vader en moeder. Hoe moet dit wel niet zijn voor een kind? Een pleegkind heeft altijd al een stuk bagage bij zich. 

Een citaat van Dirk de Wachter, een bekende Vlaamse psychiater, is: “Het is de ethische plicht van de gelukkige mens, die uit een warm nest komt en het goed heeft, om de lastigheden van de wereld te zien en er iets mee te doen”. Het voelt fijn om door pleegzorg (of op een andere manier) een klein steentje te kunnen bijdragen aan het leven van een kind én zijn of haar ouders.

Binnenkort ontmoeten we onze pleegdochter. Haar moeder geeft ons het gevoel dat ze vertrouwen in ons heeft. Ik denk aan haar moederhart. Wat zal dit moeilijk voor haar zijn. Ondanks dat je weet dat het beter is voor je kind(eren) en het gezin. Dat zal niet meevallen. 

Ik schrijf de komende tijd een reeks blogs. Leuk als je me volgt. 

Warme groet!
Angelique de Vogel